Κάπως έτσι...
Α: Τι ώρα είναι?
Β: Έχεις να πάρεις φάρμακο?
Α: τελείωνε
Β: Δυόμιση
Παύση
Α: Να σου πω, αυτοί οι τύποι εκειπέρα κοιτάνε περίεργα.
Β: Πού μωρέ?
Α: Εκείνοι εκεί οι κάγκουρες δίπλα στο δέντρο.
Β: Να σου πω, μήπως να πάρεις εκείνο το φάρμακο που έλεγες πριν?
Α: Όλο πνεύμα κ ειρωνία είσαι ρε μαλάκα σήμερα
Β: Τουλάχιστον εγώ δεν κάνω σα θείτσα σε rave party
Α: Αν ήτανε rave party καλύτερα θα περνάγαμε.
Β: Πάντα αν ήτανε κάτι άλλο απο το τώρα, θα τανε καλυτερα για σένα.
Α: Τι θες να πείς ρε, γιατι τα λές και περίεργα και δε σε καταλαβαίνω ώρες ώρες.
Β: Μα δε στα λέω περίεργα, απλά αν δεν καταλαβαίνεις ότι έχεις μαγκώσει ρε παιδί μου, τι να σου κάνω?
Α: Sorry ρε που σου χαλάω τη φάση με τα προβλήματά μου ρε, τι να πώ ρε?... Βασικά αν ήμουν και γω στη φάση σου, δε θα με χάλαγε τίποτα, γκομενάκι, φράγκα, κλαμπάκια και μαλακίες...
Β: Αυτό δε σημαίνει ότι εγώ δεν έχω προβλήματα και το ξέρεις.
Α: Και που είναι τα προβλήματα σου ρε μαλάκα?
Β: Μαν, τα προβλήματα δεν τα κουβαλάμε παντού και πάντοτε μαζί μας. Ποιός ο λόγος να σκέφτομαι τα προβλήματα αφού ήρθαμε στο party και συ έχεις ήδη αρκετά για να μιλάς μόνο γι αυτά?
Αναπτήρας-Τζούρα-Παύση
Α: Ρε μαλάκα σου λέω δε είμαι καλά.
Β: Αυτό το κατάλαβα, πάμε παρακάτω.
Κλανιά
Α: Sorry ρε.
Β: Κατσαρίδες έφαγες?
Α: Κάθε φορά ρε μαλάκα που ξεχνιέμαι... Φράτ, έρχεται εκείνη να μου γαμήσει τη χαρά.
Β: Πάλι εκείνη?
Α: Ναι.
Β: Ακόμη εκείνη?
Α: Ναι ρε μαλάκα...
Αναπτήρας-Αναπτήρας
Α: Δεν ανάβει μέχρι και αυτή η μαλακία, δηλαδή τι άλλο θα συμβεί ρε φίλε, είναι λες και όλα συνομωτούν για να γαμηθεί η φάση μου ρε συ δεν τραβάει άλλο έτσι.
Β: Μα αυτό ακριβώς συμβαίνει, ορίστε πάρε εδώ...
Α: Thanks
Αναπτήρας-Τζούρα
Β: Δηλαδή, πες οτι παλεύει το καγκουρό με τι να πούμε, την αρκούδα...
Α: Ποιός γαμάει το καγκουρό και την αρκούδα ρε φίλε, δεν ακούς τι σου λέω?!
Β: Ρε άκου λίγο και χαλάρωσε πιά. Λοιπόν, πες οτι παλεύουνε, εσύ με ποιόν είσαι?
Α: Ποιοί παλεύουνε είπες?
Β: Το καγκουρό και η αρκούδα ρε παπάρα.
Α: Ωραία, θα ήμουν με την αρκούδα.
Β: Γιατί?
Α: Γιατί η αρκούδα είναι τούμπανη ρε φίλε, έχει πολλά attack, στάμινα φουλ και τέτοια. Θα το τσάκιζε το καγκουρό. Πώς να το κάνουμε?
Β: Ωραία, εγώ σου λέω οτι αυτή τη φορά τις παίζουνε, και κερδίζει το καγκουρό. Τι λές γι αυτό?
Α: Ε, κωλόφαρδο το καγκουρό ή τρόμπα η αρκούδα.
Β: Είδες ρε φίλε τι σου λεγα? Άπαξ και διαλέξεις την αρκούδα, κερδίζει η αρκούδα - δεδομένο. Δηλαδή και γώ διαλέγω το καγκουρό και έχω τους λόγους μου και θάχω κάτι αντίστοιχο να πώ γι αυτό.
Τζούρα
Β: Αυτό που σου λέω είναι ότι όταν καλείσαι να χάσεις, δεν μπορείς να το αποδεχτείς εύκολα. Αν είναι να χάσει η αρκούδα, δηλαδή η επιλογή σου, εσύ προσπαθείς να το δικαιολογήσεις μέσα από την κωλοφαρδία του καγκουρό, ή την ηλιθιότητα της αρκούδας. Απλά έκατσε και κέρδισε η αρκούδα, απλά δέξου το.
Α: Οκ, αλλά όλα αυτά πως σχετίζονται με κείνη?
Β: Μα το ίδιο κάνεις και με κείνη ρε συ. Αρχίσαμε απο τη φάση σου που σου τη γαμάει εκείνη. Και βασικά όχι εκείνη, εκτός και αν την είδες πουθενά εδώ?
Α: Μπά δεν την είδα αλλά...
Β: Άκου λίγο ρε. Τη φάση σου τη γαμάει το φάντασμά της, κομπρέντε? Τι είναι φάντασμα ρε φίλε? Φάντασμα είναι κάποιος που έχει πεθάνει?
Α: αυτό δε λέμε ότι είναι?
Β: όχι ρε φίλε, κάποιος που έχει πεθάνει άντε να πούμε ότι είναι πτώμα-νεκρός. Το φάντασμα,είναι ολότελα ανθρώπινο εφεύρημα. Μέσα από την νοητή κίνησή του, κοντράρει τη πραγματική στατικότητα που έχει το πτώμα που απέμεινε απ αυτόν που μέχρι πρότινως κινούντο.
Α: Πωπω φίλε, ψαγμένο
Β: Ναι οκ, η φάση είναι οτί επειδή καλείσαι να αποδεχτείς ότι έχεις χάσει εκείνη...
Α: Καλά δε πέθανε κι όλας!
Β: Χτύπα ξύλο, που λες, επειδή δεν την έχεις και σου λείπει, και ταυτόχρονα καλείσαι να συμβιβαστείς με αυτό, της αποδίδεις την ευθύνη όλα τα στραβά, για να κρατήσεις την εικόνα που είχες για κείνη.Συντηρείς το φάντασμα και απορείς με τη δύναμη του να σου χαλάει το τώρα. Αφού χωρίσατε ρε φίλε.
Α: Μου τη σπάς λίγο, αλλά σε κάποια έχεις δίκιο.
Β: Στην τελική ρε φίλε, είχες κι άλλες γκόμενες και ποτέ δε σε είχα δει έτσι.
Α: Ε όχι και ποτέ...
Β: Σπανιότερα έστω.
Α: Καλά πολύ σπανιότερα μη σου πω.
Β: Δώσε μου τη μπύρα.
Α: Πάρε.
Τσίκ-γκλου γκλούκ-ρεψ.
Β: Προχώρα μπρός ρε και μην χαλιέσαι.
Α: Ε βέβαια, τα συναισθήματα για σένα είναι ψιλά γράμματα.
Β: Εσένα απλά σου πήρανε το μπιφτέκι σου, δε θυμάσαι πως έκανε ο τύπος στο αμαν?
Α: Δεν είναι αυτό
Β: Αυτό είναι ρε μαλάκα, αμ ποιό είναι. Ήρθαμε στο πάρτυ, έχεις ριζώσει εδω χάμω και μου λές όλα συνομωτούν εναντίον σου και μαλακίες? Και όλα αυτά γιατί δεν έχεις εκείνη? Αφού τη χώρισες, τη θές πίσω τώρα?
A: Μου λείπει
Β: Άλλο να σου λείπει και άλλο το ότι παρότι λείπει, την κανεις να έιναι εδώ και δε σ αφήνει να περάσεις καλά, παπάρια δλδ.
Παύση
Α: Να σου πώ, αυτός εκεί ήτανε σχολείο ρε.
Β: Κοιτάζει και αυτός περίεργα?
Α: Όχι καλό παιδί είναι, την κοκκινομάλα τη βλέπεις?
Β: Η δίπλα της είναι σωστόοο...
Α: Ε, η δίπλα της είναι η ξαδέρφη της κοκκινομάλας και την ξέρω απ τον ξάδερφό μου.
Β: Πάμε να κάνουμε το κονέ?
Α: Πάμε να αράξουμε μαζί τους αρχικά και βλέπουμε
Β: Ε μα μ έχεις εδωπέρα και μου λες περσινά ξινά σταφίλια, κοντεύεις να με κάνεις σαν τα μούτρα σου.
Α: Αν είσαι καλό παιδί θα σου κάνω πάσα την κοκκινομάλα
Β: Τσού ρε Λάκη...
Β: Έχεις να πάρεις φάρμακο?
Α: τελείωνε
Β: Δυόμιση
Παύση
Α: Να σου πω, αυτοί οι τύποι εκειπέρα κοιτάνε περίεργα.
Β: Πού μωρέ?
Α: Εκείνοι εκεί οι κάγκουρες δίπλα στο δέντρο.
Β: Να σου πω, μήπως να πάρεις εκείνο το φάρμακο που έλεγες πριν?
Α: Όλο πνεύμα κ ειρωνία είσαι ρε μαλάκα σήμερα
Β: Τουλάχιστον εγώ δεν κάνω σα θείτσα σε rave party
Α: Αν ήτανε rave party καλύτερα θα περνάγαμε.
Β: Πάντα αν ήτανε κάτι άλλο απο το τώρα, θα τανε καλυτερα για σένα.
Α: Τι θες να πείς ρε, γιατι τα λές και περίεργα και δε σε καταλαβαίνω ώρες ώρες.
Β: Μα δε στα λέω περίεργα, απλά αν δεν καταλαβαίνεις ότι έχεις μαγκώσει ρε παιδί μου, τι να σου κάνω?
Α: Sorry ρε που σου χαλάω τη φάση με τα προβλήματά μου ρε, τι να πώ ρε?... Βασικά αν ήμουν και γω στη φάση σου, δε θα με χάλαγε τίποτα, γκομενάκι, φράγκα, κλαμπάκια και μαλακίες...
Β: Αυτό δε σημαίνει ότι εγώ δεν έχω προβλήματα και το ξέρεις.
Α: Και που είναι τα προβλήματα σου ρε μαλάκα?
Β: Μαν, τα προβλήματα δεν τα κουβαλάμε παντού και πάντοτε μαζί μας. Ποιός ο λόγος να σκέφτομαι τα προβλήματα αφού ήρθαμε στο party και συ έχεις ήδη αρκετά για να μιλάς μόνο γι αυτά?
Αναπτήρας-Τζούρα-Παύση
Α: Ρε μαλάκα σου λέω δε είμαι καλά.
Β: Αυτό το κατάλαβα, πάμε παρακάτω.
Κλανιά
Α: Sorry ρε.
Β: Κατσαρίδες έφαγες?
Α: Κάθε φορά ρε μαλάκα που ξεχνιέμαι... Φράτ, έρχεται εκείνη να μου γαμήσει τη χαρά.
Β: Πάλι εκείνη?
Α: Ναι.
Β: Ακόμη εκείνη?
Α: Ναι ρε μαλάκα...
Αναπτήρας-Αναπτήρας
Α: Δεν ανάβει μέχρι και αυτή η μαλακία, δηλαδή τι άλλο θα συμβεί ρε φίλε, είναι λες και όλα συνομωτούν για να γαμηθεί η φάση μου ρε συ δεν τραβάει άλλο έτσι.
Β: Μα αυτό ακριβώς συμβαίνει, ορίστε πάρε εδώ...
Α: Thanks
Αναπτήρας-Τζούρα
Β: Δηλαδή, πες οτι παλεύει το καγκουρό με τι να πούμε, την αρκούδα...
Α: Ποιός γαμάει το καγκουρό και την αρκούδα ρε φίλε, δεν ακούς τι σου λέω?!
Β: Ρε άκου λίγο και χαλάρωσε πιά. Λοιπόν, πες οτι παλεύουνε, εσύ με ποιόν είσαι?
Α: Ποιοί παλεύουνε είπες?
Β: Το καγκουρό και η αρκούδα ρε παπάρα.
Α: Ωραία, θα ήμουν με την αρκούδα.
Β: Γιατί?
Α: Γιατί η αρκούδα είναι τούμπανη ρε φίλε, έχει πολλά attack, στάμινα φουλ και τέτοια. Θα το τσάκιζε το καγκουρό. Πώς να το κάνουμε?
Β: Ωραία, εγώ σου λέω οτι αυτή τη φορά τις παίζουνε, και κερδίζει το καγκουρό. Τι λές γι αυτό?
Α: Ε, κωλόφαρδο το καγκουρό ή τρόμπα η αρκούδα.
Β: Είδες ρε φίλε τι σου λεγα? Άπαξ και διαλέξεις την αρκούδα, κερδίζει η αρκούδα - δεδομένο. Δηλαδή και γώ διαλέγω το καγκουρό και έχω τους λόγους μου και θάχω κάτι αντίστοιχο να πώ γι αυτό.
Τζούρα
Β: Αυτό που σου λέω είναι ότι όταν καλείσαι να χάσεις, δεν μπορείς να το αποδεχτείς εύκολα. Αν είναι να χάσει η αρκούδα, δηλαδή η επιλογή σου, εσύ προσπαθείς να το δικαιολογήσεις μέσα από την κωλοφαρδία του καγκουρό, ή την ηλιθιότητα της αρκούδας. Απλά έκατσε και κέρδισε η αρκούδα, απλά δέξου το.
Α: Οκ, αλλά όλα αυτά πως σχετίζονται με κείνη?
Β: Μα το ίδιο κάνεις και με κείνη ρε συ. Αρχίσαμε απο τη φάση σου που σου τη γαμάει εκείνη. Και βασικά όχι εκείνη, εκτός και αν την είδες πουθενά εδώ?
Α: Μπά δεν την είδα αλλά...
Β: Άκου λίγο ρε. Τη φάση σου τη γαμάει το φάντασμά της, κομπρέντε? Τι είναι φάντασμα ρε φίλε? Φάντασμα είναι κάποιος που έχει πεθάνει?
Α: αυτό δε λέμε ότι είναι?
Β: όχι ρε φίλε, κάποιος που έχει πεθάνει άντε να πούμε ότι είναι πτώμα-νεκρός. Το φάντασμα,είναι ολότελα ανθρώπινο εφεύρημα. Μέσα από την νοητή κίνησή του, κοντράρει τη πραγματική στατικότητα που έχει το πτώμα που απέμεινε απ αυτόν που μέχρι πρότινως κινούντο.
Α: Πωπω φίλε, ψαγμένο
Β: Ναι οκ, η φάση είναι οτί επειδή καλείσαι να αποδεχτείς ότι έχεις χάσει εκείνη...
Α: Καλά δε πέθανε κι όλας!
Β: Χτύπα ξύλο, που λες, επειδή δεν την έχεις και σου λείπει, και ταυτόχρονα καλείσαι να συμβιβαστείς με αυτό, της αποδίδεις την ευθύνη όλα τα στραβά, για να κρατήσεις την εικόνα που είχες για κείνη.Συντηρείς το φάντασμα και απορείς με τη δύναμη του να σου χαλάει το τώρα. Αφού χωρίσατε ρε φίλε.
Α: Μου τη σπάς λίγο, αλλά σε κάποια έχεις δίκιο.
Β: Στην τελική ρε φίλε, είχες κι άλλες γκόμενες και ποτέ δε σε είχα δει έτσι.
Α: Ε όχι και ποτέ...
Β: Σπανιότερα έστω.
Α: Καλά πολύ σπανιότερα μη σου πω.
Β: Δώσε μου τη μπύρα.
Α: Πάρε.
Τσίκ-γκλου γκλούκ-ρεψ.
Β: Προχώρα μπρός ρε και μην χαλιέσαι.
Α: Ε βέβαια, τα συναισθήματα για σένα είναι ψιλά γράμματα.
Β: Εσένα απλά σου πήρανε το μπιφτέκι σου, δε θυμάσαι πως έκανε ο τύπος στο αμαν?
Α: Δεν είναι αυτό
Β: Αυτό είναι ρε μαλάκα, αμ ποιό είναι. Ήρθαμε στο πάρτυ, έχεις ριζώσει εδω χάμω και μου λές όλα συνομωτούν εναντίον σου και μαλακίες? Και όλα αυτά γιατί δεν έχεις εκείνη? Αφού τη χώρισες, τη θές πίσω τώρα?
A: Μου λείπει
Β: Άλλο να σου λείπει και άλλο το ότι παρότι λείπει, την κανεις να έιναι εδώ και δε σ αφήνει να περάσεις καλά, παπάρια δλδ.
Παύση
Α: Να σου πώ, αυτός εκεί ήτανε σχολείο ρε.
Β: Κοιτάζει και αυτός περίεργα?
Α: Όχι καλό παιδί είναι, την κοκκινομάλα τη βλέπεις?
Β: Η δίπλα της είναι σωστόοο...
Α: Ε, η δίπλα της είναι η ξαδέρφη της κοκκινομάλας και την ξέρω απ τον ξάδερφό μου.
Β: Πάμε να κάνουμε το κονέ?
Α: Πάμε να αράξουμε μαζί τους αρχικά και βλέπουμε
Β: Ε μα μ έχεις εδωπέρα και μου λες περσινά ξινά σταφίλια, κοντεύεις να με κάνεις σαν τα μούτρα σου.
Α: Αν είσαι καλό παιδί θα σου κάνω πάσα την κοκκινομάλα
Β: Τσού ρε Λάκη...