Πράσινες σελίδες
Εισαγωγή....
Ήρθε η ώρα λοιπόν αγαπητοί συνάδελφοι
να κάνουμε μια μικρή εισαγωγή
γι αυτόν τον χώρο υποδοχής σκέψεων που
αποφασίσαμε να ονομάσουμε ''Πράσινες Σελίδες".
Αναλαμβάνω λοιπόν τον δύσκολο ρόλο, του να καθορίσω
τι ακριβώς θα συμβαίνει στο τμήμα αυτό.
Εισαγωγή....
Ήρθε η ώρα λοιπόν αγαπητοί συνάδελφοι
να κάνουμε μια μικρή εισαγωγή
γι αυτόν τον χώρο υποδοχής σκέψεων που
αποφασίσαμε να ονομάσουμε ''Πράσινες Σελίδες".
Αναλαμβάνω λοιπόν τον δύσκολο ρόλο, του να καθορίσω
τι ακριβώς θα συμβαίνει στο τμήμα αυτό.
Εδω λοιπόν θα διατυπώνονται πράγματα οχι τοσο καλά προσδιορισμένα όσων αφορά το θέμα τους, το ύφος τους, τη δομή τους και ορισμένες φορές ακόμη και την ορθογραφία τους. Ειναι σκέψεις χωρίς αρχή και τέλος που κατα κύριο λόγο οφείλουν την ύπαρξη τους στην υπερκατανάλωση αθέμιτων ουσιών, στην ύπαρξη των γυναικών, στη διαφθορά των πολιτικών, στη διάρκεια των φαναριών, στην αναδιατύπωση των αξιών, στην γεύση των ραδικιών, στην ανάδειξη νέων αστεριών, στην κίνηση των εθνικών οδών και στη σωστή χρήση των δονητών..
Πάνω κάτω δηλαδή θα εχει να κάνει με εναν γίγαντα που φοράει ενα
κόκκινο φουλάρι και καπνίζει πίπα με λίγη
μαριχουάνα, την ιδια ώρα που με το άλλο του χέρι τρίβει το αυτί του με το επίτηδες μακρύ νύχι απο το μικρο του δάχτυλο, οταν πατάει πάνω σε εναν σχεδόν τελειωμένο κύβο του Ρουμπικ και σωριάζεται στο έδαφος.Μια μικρή παύση ακολουθεί και εν συνεχεία μια ομάδα αποτελούμενη απο φυσιολογικούς ανθρώπους - νομάδες που
έτυχε να κυκλοφορούν εκείνη τη στιγμή δεν μπόρεσαν να μην εκμεταλλευτούν την ευκαιρία αυτη. Ετσι πιάστηκαν απο μια γιγάντια αρχιδότριχα που κρεμόταν απο τα παπάρια του
γίγαντα, σκαρφάλωσαν και δημιούργησαν μια νεα κοινωνία πανω σε αυτά. Μια αρχιδοκοινωνία δηλαδή οπως μας αρέσει να αποκαλούμε και την δικιά μας.
Οι πράσινες σελίδες λοιπόν έρχονται στο σημείο αυτο να εξηγήσουν: Γιατι ο κύβος του Ρουμπικ δεν λύθηκε ποτέ? Ο Ιησούς Χριστός που βρισκόταν οταν γινόταν η ολη φάση, και τι σκεφτόταν? Θα ξυπνήσει ο γίγαντας? Μα καλα πόσο γερή μπορεί να ηταν η αρχιδότριχα του ?
Όσοι απο εσάς ενδιαφέρονται να μάθουν τις απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά
ίσως έχουν να κερδίσουν καμιά δυο ψεύτικες λίρες διαβάζοντας τη στήλη.
Τώρα όσο για αυτούς που τα θεωρούν όλα αυτά μαλακίες, θα τους παροτρύνω να συνεχίσουν να σπαταλούν τη ζωή τους σε πιο σημαντικά και απτά πράγματα. Όταν όμως δουν οτι δεν μπορούν να καταφέρουν τίποτα, ας πιουν δυο ανάποδες απο την πίπα του γίγαντα και ας γυρίσουν στη σελίδα αυτή και αν τα μάτια τους δεν ταλαιπωρούνται απο πρεσβυωπία λόγω των τόσων χρόνων προσπάθειας, ας ξαναδιαβάσουν τη στήλη και ίσως τότε μας ρίξουν ενα χαμόγελο.
Πάνω κάτω δηλαδή θα εχει να κάνει με εναν γίγαντα που φοράει ενα
κόκκινο φουλάρι και καπνίζει πίπα με λίγη
μαριχουάνα, την ιδια ώρα που με το άλλο του χέρι τρίβει το αυτί του με το επίτηδες μακρύ νύχι απο το μικρο του δάχτυλο, οταν πατάει πάνω σε εναν σχεδόν τελειωμένο κύβο του Ρουμπικ και σωριάζεται στο έδαφος.Μια μικρή παύση ακολουθεί και εν συνεχεία μια ομάδα αποτελούμενη απο φυσιολογικούς ανθρώπους - νομάδες που
έτυχε να κυκλοφορούν εκείνη τη στιγμή δεν μπόρεσαν να μην εκμεταλλευτούν την ευκαιρία αυτη. Ετσι πιάστηκαν απο μια γιγάντια αρχιδότριχα που κρεμόταν απο τα παπάρια του
γίγαντα, σκαρφάλωσαν και δημιούργησαν μια νεα κοινωνία πανω σε αυτά. Μια αρχιδοκοινωνία δηλαδή οπως μας αρέσει να αποκαλούμε και την δικιά μας.
Οι πράσινες σελίδες λοιπόν έρχονται στο σημείο αυτο να εξηγήσουν: Γιατι ο κύβος του Ρουμπικ δεν λύθηκε ποτέ? Ο Ιησούς Χριστός που βρισκόταν οταν γινόταν η ολη φάση, και τι σκεφτόταν? Θα ξυπνήσει ο γίγαντας? Μα καλα πόσο γερή μπορεί να ηταν η αρχιδότριχα του ?
Όσοι απο εσάς ενδιαφέρονται να μάθουν τις απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά
ίσως έχουν να κερδίσουν καμιά δυο ψεύτικες λίρες διαβάζοντας τη στήλη.
Τώρα όσο για αυτούς που τα θεωρούν όλα αυτά μαλακίες, θα τους παροτρύνω να συνεχίσουν να σπαταλούν τη ζωή τους σε πιο σημαντικά και απτά πράγματα. Όταν όμως δουν οτι δεν μπορούν να καταφέρουν τίποτα, ας πιουν δυο ανάποδες απο την πίπα του γίγαντα και ας γυρίσουν στη σελίδα αυτή και αν τα μάτια τους δεν ταλαιπωρούνται απο πρεσβυωπία λόγω των τόσων χρόνων προσπάθειας, ας ξαναδιαβάσουν τη στήλη και ίσως τότε μας ρίξουν ενα χαμόγελο.